تروكار

تروکار به گونه‌ای طراحی شده است که نوک آن به راحتی بتواند از پوست و بافت عبور کند و پس از ورود، کانولا در جای خود باقی می‌ماند تا دسترسی مداوم به محل جراحی فراهم شود. از تروکارها در جراحی‌های مختلف، به ویژه جراحی‌های شکمی، قفسه سینه، و حتی جراحی‌های زنان استفاده می‌شود. این ابزار به دلیل کمترین میزان تهاجم و ایجاد برش‌های کوچک در بدن، محبوبیت بسیاری دارد و به کاهش عوارض و زمان بهبودی پس از عمل کمک می‌کند.
تروکارها در انواع و سایزهای مختلف تولید می‌شوند که هر کدام کاربردهای خاص خود را دارند.
انواع تروکار:
تروکارهای تیغه‌دار: این نوع تروکار دارای تیغه‌ای تیز در نوک است و برای ورود سریع به بافت به کار می‌رود. این نوع بیشتر در جراحی‌های اولیه که نیاز به دسترسی سریع به حفره‌های بدن است، استفاده می‌شود.
تروکارهای بدون تیغه: این تروکارها دارای نوکی غیر‌تیز هستند و برای جلوگیری از آسیب به بافت‌های داخلی طراحی شده‌اند. این نوع بیشتر در جراحی‌های دقیق و حساس که نیاز به محافظت از بافت‌ها وجود دارد، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
تروکارهای خودکار: این نوع دارای مکانیزمی است که به طور خودکار کانولا را در محل قرار می‌دهد و میزان تهاجم را کاهش می‌دهد.
سایزهای تروکار: تروکارها معمولاً در سایزهای مختلف از 3 میلی‌متر تا 15 میلی‌متر عرضه می‌شوند. سایز تروکار بسته به نوع عمل جراحی و نیاز به عبور ابزارهای مختلف انتخاب می‌شود:
3-5 میلی‌متر: برای اعمال ظریف‌تر و ورود ابزارهای کوچک
5-10 میلی‌متر: سایز استاندارد برای جراحی‌های عمومی و ورود ابزارهای متنوع
12-15 میلی‌متر: برای عبور ابزارهای بزرگ‌تر و برداشت نمونه‌های بزرگ از بدن
تروکار یکی از ابزارهای کلیدی در جراحی‌های لاپاروسکوپی و کم‌تهاجمی است که با طراحی خاص و انواع مختلف، امکان دسترسی سریع و ایمن به حفره‌های بدن را برای جراحان فراهم می‌کند.