یک مطالعه منتشر شده در مجله Journal of Hospital Infection در سال ۲۰۱۹، تغییرات مقاومت کششی و سلامت حفاظتی دستکش وینیل و لاتکس را در طول استفاده بالینی بررسی کرد. این مطالعه به‌طور جامع تغییرات مقاومت کششی و یکپارچگی حفاظتی دستکش‌های پزشکی در شرایط واقعی استفاده بالینی در بیمارستان‌ها را مورد ارزیابی قرار داده است.
برای این منظور، سه نوع دستکش پزشکی شامل دستکش غیر استریل وینیل، دستکش استریل وینیل و دستکش غیر استریل لاتکس طبیعی از بیمارستان‌ها پس از استفاده جمع‌آوری شدند و آزمایش‌های تخصصی مقاومت کششی، میزان کشسانی و همچنین نشت آب برای سنجش سلامت و کارایی حفاظتی آن‌ها انجام شد.
نتایج به دست آمده نشان داد که خواص مکانیکی و مقاومت کششی دستکش وینیل در طول استفاده تغییر چندانی نمی‌کند و این موضوع بیانگر پایداری ساختار فیزیکی این نوع دستکش‌ها است. در مقابل، دستکش‌های لاتکس تغییرات چشمگیری در مقاومت کششی داشتند که به برند و کیفیت ساخت آن‌ها بستگی داشت. این یافته‌ها اهمیت انتخاب برند مناسب را برای دستکش‌های لاتکس در استفاده‌های بالینی و درمانی تأکید می‌کند.
مقاومت و نفوذپذیری دستکش وینیل
تحیل وضعیت دستکش وینیل و لاتکس
از سوی دیگر، تمامی دستکش‌های نو و بدون استفاده، چه دستکش وینیل و چه لاتکس، نرخ نشت بسیار پایین و کمتر از ۲ درصد داشتند که نشان‌دهنده کیفیت و ایمنی اولیه بالای محصولات است. با این حال، پس از استفاده در محیط‌های بیمارستانی، دستکش‌های غیر استریل وینیل دو برند مختلف به طور متوسط نرخ نشت ۲۴ تا ۲۸ درصد (به طور متوسط ۲۶٪) را نشان دادند که این میزان بسیار بالا و نگران‌کننده است و بیانگر ضعف قابل توجه در حفظ یکپارچگی حفاظتی آن‌ها طی استفاده واقعی می‌باشد.
در مقابل، دستکش‌های لاتکس سه برند مورد آزمایش نرخ نشت بسیار کمتر و بین ۶ تا ۱۰ درصد (میانگین ۸٪) داشتند که نشان‌دهنده برتری نسبی آن‌ها در برابر عبور مایعات و ذرات نسبت به دستکش‌های وینیل است. همچنین، دستکش استریل وینیل مورد بررسی، نرخ نشت بسیار پایین‌تر و حدود ۳ درصد داشت که بیانگر کیفیت بالاتر و دوام بهتر این نوع دستکش استریل نسبت به نمونه‌های غیر استریل وینیل است.
نکته قابل توجه دیگر این است که دستکش‌های لاتکس بدون پودر و با پروتئین کم، عملکرد بهتری در جلوگیری از نشت نشان دادند و کمی کمتر از نمونه‌های پودری نشت داشتند. این امر اهمیت انتخاب دستکش‌های لاتکس بدون پودر را در کاهش خطرات احتمالی آلرژیک و افزایش ایمنی بیمار و کادر درمان برجسته می‌کند.
در مجموع، نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که دستکش‌های غیر استریل وینیل در استفاده‌های معمول بیمارستانی، حفاظت کمتری نسبت به دستکش‌های لاتکس ارائه می‌دهند و در نتیجه ممکن است خطر ورود عوامل عفونی و آلودگی‌ها به جریان خون یا تماس پوستی را افزایش دهند. همچنین، کاهش قابل توجه نرخ نشت در دستکش‌های استریل وینیل نشان می‌دهد که دوام حفاظتی و کیفیت دستکش تنها به جنس پلیمر پایه آن وابسته نیست و عوامل تولید، فرآیند استریلیزاسیون و کیفیت برند نیز نقش مهمی دارند.
مقاومت و نفوذپذیری دستکش وینیل
بنابراین، انتخاب دستکش مناسب، به ویژه در محیط‌های حساس بیمارستانی و جراحی، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است تا ایمنی و سلامت بیماران و کادر درمان به بهترین شکل حفظ شود. این مطالعه توصیه می‌کند که با توجه به کاربرد و شرایط بالینی، دستکش‌های لاتکس بدون پودر یا دستکش‌های استریل وینیل با کیفیت بالا به عنوان گزینه‌های مطمئن‌تر مورد استفاده قرار گیرند.