در یکی از جدیدترین دستاوردهای فناوری پزشکی، پژوهشی که در بیمارستان دانشگاه اولجی در کره جنوبی انجام شد، نشان میدهد که استفاده از چست باتل دیجیتال بیسیم (سیستم درناژ قفسه سینه هوشمند) نهتنها باعث کاهش مدت زمان تخلیه مایعات و هوا از قفسه سینه بیماران میشود، بلکه میزان رضایت بیماران را نیز بهطور چشمگیری افزایش میدهد. این سیستم نوآورانه میتواند انقلابی در حوزه درمان پنوموتوراکس (وجود هوا در فضای جنب یا پلور) ایجاد کرده و راه را برای توسعه پزشکی از راه دور در مراقبتهای قفسهسینه هموار سازد.
چالشهای استفاده از چست باتل
در روشهای مرسوم، ترکیب لوله قفسه سینه با بطری آببند، سیستمی ساده ولی غیرهوشمند ایجاد میکند که وابسته به مشاهده چشمی پزشک است. این روش نهتنها دقت کمی دارد، بلکه به دلیل عدم وجود شاخصهای عددی و قابل اندازهگیری، پزشک برای تصمیمگیری درباره زمان خروج لوله دچار تردید میشود. همچنین این تجهیزات سنتی دست و پای بیمار را میبندند و مانع از حرکت و فعالیت بدنی حتی در سطح محدود میشوند.
پژوهش جدید، که روی ۶۰ بیمار مبتلا به پنوموتوراکس اولیه انجام شد، بیماران را بهصورت تصادفی به دو گروه تقسیم کرد. گروه اول از چست باتل دیجیتال استفاده کردند و گروه دوم با همان سیستم سنتی آببند یعنی چست باتل درمان شدند.
نتایج نشان داد که میانگین مدت زمان مورد نیاز برای درناژ در گروه دیجیتال فقط ۲.۲ روز بود، در حالی که گروه سنتی بهطور میانگین ۳.۱ روز به درن وابسته بودند. این کاهش قابل توجه، با سطح معنیداری آماری (P<0.006) تأیید شد و نشاندهنده برتری قطعی چست باتل دیجیتال است.
نکته قابل توجه دیگر این بود که حدود ۹۰ درصد بیماران گروه دیجیتال رضایت بالایی از استفاده از این سیستم داشتند. مهمترین دلایل این رضایت، شامل قابلیت حمل آسان، صدای بسیار کم، آزادی بیشتر در حرکت و عدم نیاز به چککردن مکرر توسط کادر درمان عنوان شد. همچنین، سیستم دیجیتال با استفاده از فناوری بیسیم، امکان نظارت بر وضعیت بیماران را از راه دور فراهم میکند، چیزی که در عصر کنونی و بهویژه در شرایط کمبود نیروی درمانی، اهمیت زیادی دارد.
آینده در دستان چست باتل دیجیتال
با توجه به نتایج مثبت این مطالعه، محققان پیشبینی میکنند که استفاده از چست باتل دیجیتال در آیندهای نزدیک به استانداردی جدید در درمان بیماریهای قفسه سینه تبدیل شود. همچنین، با توسعه زیرساختهای ارتباطی در بیمارستانها و مراکز درمانی، این سیستم میتواند به بخشی از زیرساخت تلهمدیسین در عمل جراحی قفسه سینه بدل شود.
به طور مثال برای درمان پنوموتوراکس، استفاده از لوله قفسه سینه (چست تیوب) به همراه چست باتل نقش حیاتی دارد. چست باتل به عنوان یک سیستم تخلیه هوا از فضای پلورال عمل میکند و با حفظ فشار منفی داخل قفسه سینه، به باز شدن ریه کمک میکند. در موارد متوسط تا شدید پنوموتوراکس، نصب چست باتل به پزشکان این امکان را میدهد که با کنترل دقیق و پیوسته میزان خروج هوا، روند بهبود بیمار را بهتر مدیریت کنند.
بهویژه با پیشرفتهایی مانند سیستمهای دیجیتال چست باتل که امکان پایش لحظهای و حتی کنترل از راه دور را فراهم میکنند، تصمیمگیری درباره زمان مناسب برداشتن لوله و پایان درمان آسانتر و دقیقتر شده است. این تکنولوژیها نه تنها کیفیت مراقبت از بیماران را افزایش میدهند بلکه مدت زمان بستری و خطر عوارض ناشی از درمان را کاهش میدهند.
در نهایت، ترکیب بین پایش عددی، قابلیت حمل، راحتی بیمار و نظارت از راه دور، چست باتل دیجیتال را به ابزاری حیاتی در مراقبتهای مدرن پزشکی تبدیل کرده است.
منبع خبر: Pubmed